O Sí estió en a carrera pero no en prou votos (Escocia, o diya dimpués)

Diario de Chorche Romance dende Edimburgo ta Arredol y AraInfo | Diya 4.- A las diez horadas o colechio electoral d’Easter Road, que no yera un colechio, que yera una ilesia, zarraba as suyas puertas. Debant d’ellas, dica o zaguer minuuto, dos chovens partidarios d’o no, y un partidario d’o sí, remanioron prebando de convencer a os zaguers votants. As sensacions de totz tres yeran diversas. David, de Better Together me deciba que yera muit niervudo, que heban estau en Glasgow y que pareixeba que allí sería Yes. Me deciba que “heba estau muit important que bi hese muita participación, …

Foto: Chorche Romance
Foto: Chorche Romance
Foto: Chorche Romance

Diario de Chorche Romance dende Edimburgo ta Arredol y AraInfo | Diya 4.- A las diez horadas o colechio electoral d’Easter Road, que no yera un colechio, que yera una ilesia, zarraba as suyas puertas. Debant d’ellas, dica o zaguer minuuto, dos chovens partidarios d’o no, y un partidario d’o sí, remanioron prebando de convencer a os zaguers votants.

As sensacions de totz tres yeran diversas. David, de Better Together me deciba que yera muit niervudo, que heban estau en Glasgow y que pareixeba que allí sería Yes. Me deciba que “heba estau muit important que bi hese muita participación, porque a la chent l’importa lo que pase” y sobre tot, que asperaba un No “porque con o NO y con a ufierta de nuevos poders  totz ganamos”. Niall, de Yes, Scotland, yera muit ilusionau “a chent ha votau en masa y ixo ye bueno t’o Sí, ta Escocia”. Como ell, muitismos militants d’o Sí s’achuntaban en as carreras, en o Parlamente, cantaban, chilaban, y yeran asperanzaus. Pero si una cosa ha distinguiu a ista campanya ha estau a masiva presencia d’o Si en a carrera, a no tan gran presencia d’o No y o fair play.

Por ixo en un mismo espacio s’achuntaban qui cantaba “Flower of Scotland”, “tos aimamos encara que haigatz votau No” u “Hue o Yes tendrá una fiesta y tamién a independencia” y os que mas silenciosos con banderas britanicas y escocesas heban votau No.

Tota ista ilusión d’o Yes prencipió a esbafar-se quan que se conoixeba o primer risultau, en un zona que en as enquestas daba Yes, pero que se decantó t’o no a la hor d’a verdat. En os  pubs, poblaus mayoritariament por independentistas, un velo de decepción cayó como una negra uembra y no marcharía ya en tota la nueit. Nomás Dundee, dentre las ciudatz tenió un risultau espectacularment bueno ta o Yes. O 53/47 de Glasgow no estió prou, y quan que se conoixió o 39/61 a favor d’o No bi’n habio bellas glarimas en un d’os pubs que remanió ubierto dica las 7 d’o maitín.

Escocia heba decidiu o suyo esdevenidero, y heba decidiu que quereba continar fendo parti d’o UK. Ye de dar que garra cosa será igual d’aqui entadebant. Londres y Edimburgo habrán de negociar agora una millora d’as competencias. A promesa d’ista millora pareixe que a la fin ha decidiu a muita chent a votar por ista millora y no por a incertidumbre d’a independencia. Y puestar ha estau una d’as claus d’iste risultau (45/55) a favor d’o No.

Hue a ciudat como tota ista semana ha amaneixiu grisa, pero l’ambient yera mas gris encara. Annie me deciba, en tornar ta casa que mesmo han suspendiu una cena con os amigos, “que alto u baixo somos como risultau final, meitat y meitat”, porque dengún quiere charrar hue d’a votación “agora totz hemos de pensar qué hemos feito y como podemos millorar tot dende aquí”. Pareixe una gran chornada de reflexión, la que no fan antis d’as eleccions la fan dimpués ta fer a dichestión d’os votos.

En a carrera continan veyéndose os pegallos d’a chent, en coches y personas. O Yes y o No, fueras de polarizar o país (que tamién, en cierta forma) pareixe que ha feito pensar qué clase de país quieren. En a carrera Peter, que encara leva un pegallo d’o No, me ditz que “totz somos escoceses, y continaremos estando-ne, y agora plega l’inte de tirar totz entabant d’o país y d’a Unión”. Tres trangos debant Jessica (con una chambreta d’o Yes) no puede amagar a suya cara de decepción “ye increible, encara no entiendo como puede pasar que la chent no quiera tener l’esdevenidero en as suyas mans”. Quan me ditz adiós, dimpués de charrar una estona se chira, me se mira, y me ditz “encara que nomás que tiengamos una mano en o nuestro esdevenidero, hemos de tirar d’ell ta fer una Escocia millor, cal continar luitando, y antis u dimpués, ganaremos”.

Puestar lo deciba mirando-se as votacions por edats. Mas d’o 70% d’os menors de 18 votoron ahiere “Yes”.

[Chorche Romance dende Edimburgo. Publicado en Purnas]

Noticias relacionadas:

Autor/Autora

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de nuestra política de cookies, pincha el enlace para más información.

ACEPTAR
Aviso de cookies