Archentina, Chile, Mexico, Venezuela, Barbados, Cuba, Dominica y Sant Vicent y as Granadinas ya han lograu acotolar a fambre

ARREDOL | Seguntes a Organización d’as Nacions Unidas ta l’Alimentación y l’Agricultura (FAO, por as suyas siglas en anglés), Archentina, Chile, Mexico, Venezuela, Barbados, Cuba, Dominica y Sant Vicent y as Granadinas ya han aconseguiu a fin d’a fambre, en aconseguir una prevalencia inferior a o 5% d’as suyas respectivas poblacions. Iste dato forma parte de l’informe Panorama d’a Seguridat Alimentaria y Nutricional 2013, que tamién concluye que a reducción d’a fambre y a desnutrición cronica infantil en America Latina y o Caribe se deben fundamentalment a las politicas publicas desarrolladas por os gubiernos d’a rechión. “America Latina y o …

Grafico: FAO
Grafico: FAO

ARREDOL | Seguntes a Organización d’as Nacions Unidas ta l’Alimentación y l’Agricultura (FAO, por as suyas siglas en anglés), Archentina, Chile, Mexico, Venezuela, Barbados, Cuba, Dominica y Sant Vicent y as Granadinas ya han aconseguiu a fin d’a fambre, en aconseguir una prevalencia inferior a o 5% d’as suyas respectivas poblacions.

Iste dato forma parte de l’informe Panorama d’a Seguridat Alimentaria y Nutricional 2013, que tamién concluye que a reducción d’a fambre y a desnutrición cronica infantil en America Latina y o Caribe se deben fundamentalment a las politicas publicas desarrolladas por os gubiernos d’a rechión.

“America Latina y o Caribe ye a rechión que mayors abances ha aconseguiu en a reducción d’a fambre a nivel global, reducindo o porcentache de personas que sufren fambre a quasi a metat en os zaguers vint anyos y estando a l’inte d’aconseguir a meta d’o milenio”, explicó o Representant Rechional d’a FAO, Raúl Benítez.

L’informe sinyala que os abances responden a la combinación de creiximiento economico, compromís politico y una decidida acción publica, baixo o “enfoque de doble vía” que complementa politicas que atienden as urchencias socials con aquellas que tienen como obchectivo cambiar as estructuras que cheneran exclusión y desigualdat.

A subalimentación en a rechión encara afecta a 47 millons de personas. Os países que amuestran os indices mas altos son Haití (49,8%), Guatemala (30,5%) y Paraguai (22,3%). Por a suya parte Nicaragua (21,7%) y Bolivia (21,3%), pese a tener porcentaches superiors a la media d’America Latina (7,1%) en os zaguers anyos evidencian abances significativos, reducindo a suya prevalencia en 9,5 y 7,3 puntos percentuals, respectivament, dende o trienio 2000–2002.

Por a suya parte, Brasil, Colombia, Guyana, Honduras, Nicaragua, Panamá, Perú, Republica Dominicana han aconseguiu a meta d’o primer d’os Obchectivos de Desarrollo d’o Milenio (ODM 1), ye decir, reducir a la metat a suya proporción de personas con fambre, y l’han feito dos anyos antes d’a calendata final de 2015.

En America Central y Mexico, a mayoría d’os países son abanzando ent’o logro d’o primer ODM, y solament en Guatemala y Costa Rica s’han observau retrocesos en ista materia.

En o caso d’o Caribe, solament Granada ha amostrau retrocesos en a meta de l’ODM 1, mientres que a resta ha abanzau, destacando os casos de Sant Vicent y as Granadinas y de Cuba, que aconsiguioron reducir os suyos nivels de subalimentación dende 20,1% y 7,8% a menos d’o 5,5% y menos de 5%, respectivament.

En Sudamerica, destacan Perú y Guyana entre os países que han amostrau os abances mas significativos, reducindo a proporción de personas con fambre en mas de 19 y 17 puntos percentuals respectivament. En ista subrechión, nomás Paraguai ha visto un deterioro d’os suyos indices de seguridat alimentaria.

A desnutrición cronica infantil caye a la metat

En o caso d’a desnutrición cronica infantil (baixa grandaria a en menors de 5 anyos), l’indicador rechional pasó de 13,8 millons en 1990 a aproximadament 6,9 millons de ninos en 2012, o qual equivale a o 12,8% d’o total d’os ninos d’America Latina y o Caribe.

Por subrechions, Centroamerica ye a que tien os mayors indices de ninos con desnutrición cronica (18,6%), seguida por Sudamerica (11,5%) y o Caribe (6,7%).

“A tendencia en materia de desnutrición cronica infantil d’os zaguers 20 anyos ha estau positiva, con casos destacaus como Perú, con una reducción d’o 17%, seguiu por Honduras y Colombia, con caitas d’o 13%”, ha explicau Raúl Benítez.

Guatemala ye o país que presenta a mayor prevalencia de desnutrición cronica infantil d’a rechión con un 48% d’os ninos en ista situación, seguiu por Haití y Honduras, totz dos con 30%. Antiparte, Chile y Chamaica son os países que en presentan a menor prevalencia, con un 2% y 5% respectivament.

Aumento d’o sobrepeso y a obesidat

Seguntes sinyala l’informe, o sobrepeso afecta a o 23% d’os adultos y a o 7% d’os ninos en edat preescolar. Adicionalment, 3,8 millons de ninos menors de cinco anyos sufren obesidat.

Os países mas afectaus por a obesidat en adultos en a rechión se troban en o Caribe: Saint Kitts y Nevis (41%), seguiu de Bahamas y Barbados, totz dos con una prevalencia de 33,4%. En a zona mesoamericana, Belice (35%) y Mexico (33%), son os países con mayor incidencia d’obesidat, mientres que en Sudamerica os países que presentan mayor proporción d’adultos obesos son a Republica Bolivariana de Venezuela, con un 31%, y Archentina y Chile con un 29%.

O sobrepeso infantil ha creixiu en 13 países, con as mayors prevalencias afectando a Archentina (9,9%), Perú (9,8%) y Chile (9,5%).

L’enfoque de doble vía

O Panorama 2013 d’a FAO destaca l’exito que ha teniu o “enfoque de doble vía” implementau por os países y promoviu por a organización en tot o mundo.

Entre as midas immediatas d’iste enfoque, destacan os programas de transferencias condicionadas d’ingresos, que desarrollan vintiun países d’a rechión emparando a mas de 113 millons de personas (o que suposa quasi o 20 % d’a población rechional).

Igualment important ha estau a expansión d’os programas d’alimentación escolar, os quals cubren a mas de 67 millons de ninos, dica o 89% d’os estudiants en Bolivia, o 95% en Guatemala, y o 100% en Nicaragua.

Tamién forman parte d’ista doble vía todas aquellas politicas y programas que dan prochección a l’agricultura familiar en a suya fase productiva y en a suya inserción en os mercaus locals y internacionals, o qual favoreixe a disponibilidat d’alimentos sanos que, amás, son fundament vinculaus con as culturas locals.

En as politicas de caracter mas estructural destacan aquellas orientadas a amillorar o mercau de treballo rural y promover o treballo decent, diminuyendo o treballo precario y aumentando os salarios minimos, o qual puede tener un enorme impacto sobre os focos mas persistents de pobreza y inseguridat alimentaria en a rechión, que se troban en ditas arias.

Autor/Autora

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de nuestra política de cookies, pincha el enlace para más información.

ACEPTAR
Aviso de cookies